Ters Yüz Edilmiş Öğrenme

Son yıllarda özellikle yüksek öğretim ortamlarında sıkça adı geçen ters yüz edilmiş sınıf kavramı, geleneksel öğretmen merkezli sınıflara alternatif olarak sunulmuş pedagojik bir yaklaşımdır.

Ters yüz edilmiş yaklaşımın temelinde öğrenci merkezli öğrenme, aktif öğrenme, akran öğretimi gibi uygulamalar bulunmaktadır.

Ters yüz edilmiş sınıflarda öğrenciler direk öğrenme kanallarına ders dışında ulaşmakta ve ders sürecini öğrenci merkezli uygulamalarla öğretmen rehberliğinde gerçekleştirebilmektedir.

Bu yaklaşımının, öğretmenin tek bilgi kaynağı olduğu öğretmen merkezli sınıfların dönüşümünde önemli rol oynayacağı düşünülmektedir.

Ders dışında farklı kaynaklardan bilgiye erişebilen öğrenciler sınıf içinde geçirdikleri zamanı öğretmen ve akran destekli iş birlikli ve uygulamaya dayalı aktivitelere ayırabilmekte, hem akran hem de öğretmen geri bildiriminden faydalanabilmektedir.

Bunun yanı sıra dijital ortama taşınan direk öğrenme kaynakları ile eğitim içeriğine her yerde her zaman erişim sağlanabilmektedir.

Yükseköğretim ortamlarında hızla yaygınlaşan ters yüz edilmiş sınıflar modeli, konu anlatımını ders dışındaki materyallerle öğrenciye sunarak sınıf içinde geçirilen zamanı problem çözme, yaratıcılık ve eleştirel düşünme gibi 21. yüzyıl becerileri gerektiren aktivitelere ayırmayı hedeflemektedir.

Ters yüz edilmiş sınıflarda öne çıkan bir diğer yaklaşım da bireysel öğrenme kavramıdır. Çevrimiçi olarak kendilerine sunulan eğitim içeriğini öğrenciler kendi hızlarında takip edebilirler.

Ters yüz edilmiş sınıflarda öğretmenler çevrimiçi ders içeriğini kendileri hazırlayabilecekleri gibi var olan kaynaklara da yönlendirebilirler.

Davies, Dean, ve Ball’un(2013) ters yüz edilmiş ortamının öğrenci başarısı üzerindeki etkilerini inceledikleri araştırma, teknoloji destekli ters yüz edilmiş sınıf yaklaşımının diğer ortamlara göre daha etkili olduklarını belirtmiş ve özellikle öğretimde farklılığı destekleyerek öğrenci motivasyonunu artırdığını bulgulamıştır.

Ancak diğer araştırmacılar, ters yüz edilmiş  öğrenme ortamlarının kavramsal yapılarının eksikliğine, pedagojik altyapı yetersizliğine ve öğrenmeye dair yetersiz kanıtlara dikkat çekmiştir.

Ters yüz edilmiş sınıf tasarımında öğretmenin iş yükü, gerekli zaman ve iş gücü, teknolojik alt yapının yeterliliği ve öğrenci tutumu gibi faktörler değerlendirilmelidir.